Iedereen is vast wel op de hoogte nu van de vliegtuigramp vlakbij Schiphol vanochtend. Wat ik toch wel apart vind, is dat sommige mensen “het wel mee vinden vallen, omdat er weinig doden zijn gevallen”.

Ik snap wel, dat het vergeleken met andere vliegtuigrampen meevalt. Maar toch, er zijn 9 doden gevallen. Dat zijn er toch 9 teveel. En de nabestaanden van deze mensen kan het echt niks schelen, dat de meeste mensen het overleefd hebben en dat het vergeleken met andere rampen meevalt. Zij zijn namelijk wel een dierbare kwijt.

Beetje raar. Het lijkt tegenwoordig wel of de ernst van een ramp afhangt, van het aantal mensen dat overlijdt.

En wat dacht je van de mensen die het wel overleefd hebben. Dat zijn ook allemaal slachtoffers. Over een maand is dit “oud nieuws” voor de meeste mensen. (Tot er weer een andere ramp in het nieuws komt). Maar over een maand zijn de mensen die bij de crash betrokken waren, nog steeds bezig met het verwerken van de ramp.

Dit geldt trouwens voor alle rampen. Remember de tsunami van 2004? En de mediahype daaromheen de dagen erna? We zijn nu 5 jaar verder. Terwijl het voor de rest van de wereld een afgesloten hoofdstuk is, blijft het voor de nabestaanden onvoltooid verleden tijd.